ประสบการณ์ขนหัวลุก

  สวัสดีค่ะชื่อมีนาค่ะ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเองมาเล่าให้ฟังกันค่ะ บอกก่อนว่าดิฉันสงสารเพื่อนมากเลยค่ะคือเพื่อนของดิฉันเขาตายแล้วค่ะอายุก็ยังไม่เยอะเลย เขาชื่อดาค่ะเรื่องที่เจอมาก็เป็นเขานี้แหละค่ะที่มาหาพวกเพื่อนๆเขาคงคิดถึงเพื่อนอะค่ะ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เมื่อช่วงวันหยุดเทศกาลสงกรานต์ที่ผ่านมา เรากับเพื่อนๆ อีก 4 คน (เพื่อนจากจังหวัดเดียวกัน) ได้นัดกันเดินทางจากกรุงเทพฯ เพื่อกลับบ้านที่จังหวัดยโสธร แต่หมู่บ้านของเราเป็นบ้านป่า ซึ่งสงกรานต์จะไม่ครึกครื้นเท่าไหร่ ชาวบ้านเขาไม่ค่อยเล่นกัน บ้านเราจะอยู่ติดกับวัดเลย และอยู่ไม่ไกลจากเมรุอีกด้วยค่ะ กลุ่มเราจะเป็นพวกชอบสนุก ดังนั้นเพื่อนๆ ที่กลับมาด้วยกัน จึงแวะมาที่บ้านเรา และสังสรรค์กันอย่างเมามัน ใครกลับได้ก็กลับ ถ้ากลับไม่ไหวก็นอนที่บ้านเราไป เช้าค่อยว่ากัน.. แต่การกลับมาบ้านที่ยโสธรของพวกเราในครั้งนี้ ไม่เหมือนที่ผ่านมา เพราะครั้งนี้ ดา เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มเรา ไม่สามารถมาด้วยได้อีกแล้ว เพราะดาเสียแล้วค่ะ จมน้ำตอนเก็บดอกบัวเมื่อช่วงสิ้นเดือนมีนาคมที่ผ่านมา คือพวกเราที

  สวัสดีครับชื่อบวกครับ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองที่บอกได้เลยว่าหลอนสุดๆมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าช่วงนั้นหยุดยาวครับช่วงเทศกาลผมเลยขับรถกลับบ้านที่ต่างจังหวัด เรื่องมันเกิดขึ้นในระหว่างเดินทางนี้และครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อไม่นานมานี้ ช่วงก่อนวันสงกรานต์ ผมต้องเดินทางไปต่างจังหวัด เพื่อจะกลับบ้านเกิดที่จังหวัดร้อยเอ็ด ผมขับรถไปคนเดียวครับ ทีนี้พอเข้าสู่โคราช มันจะมีเส้นทางหนึ่งที่เป็นทางตรงยาวๆ ไม่มีบ้านคน ไม่มีไฟถนน มีแต่ศาลาท่ารถเก่าๆ มืดๆ ตลอดทาง จู่ๆ ผมก็ดันนึกถึงเรื่องที่พี่คนหนึ่งที่รู้จักกันเคยเล่าให้ฟัง ว่าเคยมีหญิงสาววัยรุ่นท้องอ่อนเพิ่งเลิกกับแฟน และโดนแฟนไล่ออกจากบ้าน เธอจึงมารอรถอยู่ที่ศาลาท่ารถ แต่โบกรถคันไหนก็ไม่มีใครจอดรับ.. จนพลบค่ำ มีรถโดยสารประจำทางคันหนึ่งกำลังจะผ่านมา เธอก็ออกมาโบกรถ แล้วล้ำเส้นขอบทางออกมามากเกินไป รถโดยสารก็คงไม่ทันเห็นเลยชนเธอเข้า แล้วลากไปไกลกว่า 7 ศาลา รอยเลือดนี่ยาวไปตลอดทาง เช้ามาถึงมีคนมาพบศพ และหลังจากนั้น เรื่องราวความเฮี้ยนของเธอก็ได้เริ่มต้นขึ้นครับ คือช่วงระหว่า

  สวัสดีค่ะชื่อฟ้าค่ะ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเองมาเล่าให้ฟังกันค่ะบอกก่อนว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในบ้านของดิฉันเองค่ะ ซึ่งเมื่อก่อนนี้บ้านเราจะอยู่กัน4คนคือพ่อแม่เราและก็น้าคนหนึ่งค่ะ แต่น้าแกตายไปแล้วนะค่ะเด่วจะเล่าให้ฟังว่าดิฉันเจออะไรที่บ้าน ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ  เรื่องเพิ่งเกิดขึ้นที่บ้านเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ คือบ้านเราเป็นบ้าน 2 ชั้น ครึ่งปูนครึ่งไม้ ห้องน้ำจะอยู่ในตัวบ้านชั้นล่างฝั่งห้องครัว พอเดินลงบันไดไปเลี้ยวขวาก็จะเป็นห้องน้ำเลย.. วันนั้นตรงกับวันพระค่ะ เราลงไปอาบน้ำตอนประมาณ 3 ทุ่มนิดๆ ปกติที่บ้านเราจะนอนไวอยู่แล้ว เพราะพ่อแม่ต้องตื่นแต่เช้ามืดไปตลาด ทีนี้ข้างล่างก็จะปิดไฟมืดหมดเลย เราที่กำลังจะลงไปอาบน้ำ ก็ต้องเปิดไฟหน้าห้องนอนตรงบันได แล้วก็ลงไปเปิดไฟตรงห้องครัว และก็เข้าไปอาบน้ำตามปกติ ห้องน้ำที่บ้านจะมี 2 ห้องติดกัน เป็นห้องส้วมกับห้องอาบน้ำค่ะ ระหว่างที่เราอาบน้ำ อยู่ดีๆ ก็ได้ยินเสียงห้องส้วมข้างๆ กดชักโครก เราคิดในใจว่าไม่พ่อก็แม่นั่นแหละ ก็ไม่ได้สนใจอะไร อาบน้ำต่อไป แต่หูก็จะคอยฟังเสียงประตูห้องส้วมไปด้วยนะ แต่มันก็เงียบ เลยคิดว่าคงยังไม่เสร็จธุระล

  สวัสดีครับชื่อเกื้อครับ มีประสบการณ์แบบหลอนๆมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวเองครับ ซึ่งเรื่องนี้เป็นเพื่อนผมเองเขาฆ่าตัวตายครับเรื่องนี้เพื่อนในกลุ่มทุกคนก็คงยังเสียใจกันอยู่เพราะก่อนตายเขาได้ส่งข้อความให้เพื่อนทุกคนทราบด้วยซึ่งมันเป็นเรื่องที่สะเทือนใจมาก เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เด่น : ตายแล้ว เตรียมมางานศพกูด้วย  20:04   เสียงไลน์กลุ่มเด้งขึ้นมาราวๆ 2 ทุ่ม ท่ามกลางความมึนงงของเพื่อนในกลุ่มหลายคนที่ได้เปิดเข้าไปอ่าน ก่อนที่ ศุภชัย จะเป็นคนแรกที่ถามสวนกลับไปว่า  มึงเล่นไรเนี่ย ไอ้เชี่ยเด่น!?  แม้จะขึ้นว่า อ่านแล้ว ตามมาอีกเพียบ แต่ไม่มีการตอบกลับใดๆ จากไอ้เด่น ผู้เริ่มประโยคแปลกๆ นั่น.. หลังจากนั้นไม่นาน ทุกคนในกลุ่มเริ่มใจคอไม่ดี หลายคนเริ่มอยู่ไม่สุข บ้างก็คิดว่าเป็นมุกตลก จึงเริ่มพิมพ์ตอบกลับกันไปในกลุ่ม  ตลกอะไรไอ้เด่น เล่นไรไม่รู้เรื่อง ถ้าเจอกูจะตบให้คว่ำ  วินัยเริ่มข้อความตามนิสัยกวนๆ แบบคนไม่คิดอะไร  มึงอย่างเงียบดิ ใจคอไม่ดีไอ้สัส..  สงกรานต์ พิมพ์ข้อความตามมาติดๆ ถัดจากวินัย  แม่งเ

  สวัสดีค่ะชื่อเจนค่ะ มีประสบการณ์ที่ทำงานมาฝากกันค่ะบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเอง ซึ่งอาชีพของดิฉันแน่นอนอยู่แล้วว่าต้องมีคนตายเพราะดิฉันเป็นพยาบาลค่ะ เรื่องเกิดขึ้นโดยมีอยู่คืนหนึ่งดิฉันง่วงนอนมาก เลยไปนอนพักอยู่ที่ห้องห้องหนึ่งในโรงพยาบาลนี้แหละค่ะและก็เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่อง เรื่องราวจะเป็นอย่างไงเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เราเป็นพยาบาลอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง แผนก ICU แน่นอนว่าทุกๆ วันจะต้องวนเวียนอยู่กับความเจ็บป่วย และความตาย ชีวิตการทำงานของเรา อยู่กับช่วงเวลาสุดท้ายของคนบ่อยมาก เรียกว่าเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของเรา และเหล่าเพื่อนๆ พยาบาลเลยค่ะ แต่ถึงอย่างนั้น เรายังไม่ชินสักที.. เหตุการณ์ที่จะเล่านี้เพิ่งเกิดขึ้นได้ไม่นาน ประมาณช่วงหลังสงกรานต์ที่ผ่านมานี่เอง เป็นช่วงที่ผู้คนทยอยกลับมาจากบ้านเกิด การจราจรติดขัด และแน่นอนว่าเคสที่ส่งเข้ามา ICU นั้น กว่า 80 เปอร์เซ็นมาจากอุบัติเหตุทั้งนั้น และเป็นช่วงที่มีจำนวนผู้เสียชีวิตมากขึ้นตามค่ะ ที่ทำงานเราจะแบ่งเวรเป็น 2 ช่วง คือกะเช้า และกะดึก วันนั้นเราอยู่กะเช้า งานค่

  สวัสดีครับชื่อหลงครับ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองมาเล่าให้ฟังกันครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมรู้สึกกลัวมากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ครับทั้งรู้สึกกลัวทั้งถึงกับเจ็บตัวโดยไม่ใช่เรื่อง เรื่องราวจะเป็นอย่างไงและผมโดนอะไรมาเด่วผมจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องนี้เกิดมานานแล้วครับ สมัยเรียนมัธยมปลาย วันนั้นเป็นวันปัจฉิมนิเทศน์ครั้งสุดท้าย เลิกงานปัจฉิมราวเที่ยงคืน พวกผมก็ไปกินเหล้ากันต่อที่บ้านเพื่อนแถวพระราม 6 โดยนั่งรถสามล้อไป ช่วงที่ผ่านโค้งพระราม 6 ผมมองไปแต่ไกล เห็นผู้ชายใส่เสื้อสีฟ้านอนคว่ำหน้าอยู่ที่พื้นถนน แต่พอเข้าไปใกล้ เขาก็หายไปดื้อๆ เลย ผมตกใจมากเลยบอกกับเพื่อนๆ ว่า ‘เมื่อกี้กูเห็นคนนอนตายว่ะ!’ เพื่อนๆ ผมบอก ‘บ้าเหรอมึง ไม่เห็นมีอะไรเลย’ ผมก็ย้ำ ‘มีดิ มีจริงๆ’ อธิบายลักษณะให้เพื่อนๆ ฟัง เพื่อนๆ มันก็ขำ ไม่มีใครเชื่อผม.. ผ่านไป 2 วัน ผมก็เริ่มมีอาการแปลกๆ คือตื่นมาแล้วปวดส้นเท้ามากๆ ลามมาถึงข้อเท้าโดยที่ไม่ทราบสาเหตุ เป็นอยู่หลายวัน จนต้องไปหาหมอ และทำการเอกซเรย์ แต่ปรากฏว่าไม่มีอะไรผิดปกติเลย หมอเขาก็ลงความเห็นว่ากล้ามเนื้อผมอักเสบ ก็ให้ยามากิน แต่ก็

  สวัสดีครับมีเรื่องเล่าประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองมาเล่าให้ฟังกันครับ เรื่องนี้ย้อนไปประมาณ 8 เดือนที่แล้วครับ ซึ่งเรื่องที่เจอมาผมถือว่าเป็นประสบการณ์ที่แปลกๆดีเพราะของแบบนี้ไม่ใช่จะได้เจอกันทุกคนนะครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องที่จะเล่านี้เกิดขึ้นสมัยผมเรียนอยู่ ปวช. ปี 2 ครับ ตอนนั้นผมเป็นคณะกรรมการนักเรียนครับ ครั้งหนึ่ง อาจารย์ได้คัดเลือกกรรมการนักเรียน 6 คน เพื่อที่จะลงไปดูพื้นที่ที่จะใช้ในการจัดนิทรรศการ และการแข่งขันทางทักษะ ที่วิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอีสาน ในกลุ่ม 6 คนที่ถูกเลือกเป็นชายล้วน คือรุ่นพี่ปี 3 4 คน ปี 4 1 คน และปี 2 1 คน คือผมเอง แต่ก็มีรุ่นพี่ผู้หญิงอีกคนอาสาไปเป็นคนที่ 7 ครับ พี่แกอ้างว่าไม่ไว้ใจผู้ชาย กลัวเงินที่ออกให้จะหมดก่อน พี่แกชื่อหยก อยู่ปี 3 คนนี้แหละคือเจ้าของเรื่องที่จะเกิดขึ้นครับ พวกเราออกเดินทางไปจนถึงวิทยาลัยแห่งนั้นก็เย็นแล้ว ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเหมือนเป็นอาจารย์ พาไปยังห้องพักที่ทางวิทยาลัยจัดไว้เป็น 2 ห้อง ชาย 1 หญิง 1 เท่ากับว่าพี่หยกต้องนอนคนเดียว แต่พี่หยกแกกลัว เลยจะขอมานอนด้วย แต่ฝั่

  สวัสดีครับชื่อใจครับ มีประสบการณ์แบบสุดๆมาเล่าให้ฟังกันครับบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ซึ่งเรื่องนี้ผมถือว่ามันน่ากลัวครับและตอนนั้นผมก็ยังเด็กอยู่ด้วย และเรื่องที่ผมเจอมาผมเห็นคนทั้งคนที่เขาตายคาที่อยู่ตรงหน้าเลือดออกเต็มตัว เป็นคุณจะทำอย่างไงแต่มันไม่จบแค่นั้นสิครับเรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อปี พศ. 2540 ตอนที่ผมเรียนอยู่ ปวช.2 สอบกลางภาคเดือนตุลาคมเสร็จ ทางโรงเรียนก็ให้นักศึกษาไปฝึกงานกับศูนย์ราชการต่างๆ ในจังหวัด โดยทำการจับฉลากกันว่าใครจะได้ไปฝึกที่ไหน ปรากฏว่าผมกับเพื่อนอีก 2 คนได้ไปฝึกงานที่สาธารณสุขอำเภอเมือง ใกล้กับศาลากลางจังหวัดครับ ไปฝึกงานได้ 2 วัน พี่ที่เป็นเจ้าหน้าที่เขาก็ชวนผมบอก ‘ลองไปทำอาสาไหม? ที่มูลนิธิ’ ผมถาม ‘เก็บศพเหรอพี่? ไม่ไหวมั้ง..’ แกหยอกผมว่าทำอย่างกับเห็นผี กลัวผีอย่างงั้นล่ะ ผมเลยไม่อยากขัด เลยบอกพี่เขา ‘ไปก็ได้ครับ..’ พอดีว่าวันนั้นมีเหตุจริงๆ เป็นผู้หญิงขี่รถชนกับสิบล้อตายคาที่ สมองกระจายเต็มถนน ผมนั่งรถไปกับพี่เขา และเจ้าหน้าที่มูลนิธิอีก 2 คน ไปถึงเห็นสภา

  สวัสดีครับชื่อปลื้มครับ มีประสบการณ์ตอนไปตกปูที่บางขุนเทียนแล้วเจอผีมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองและผมก็ไม่เคยลืม เรื่องนี้ย้อนไปประมาณ 7 เดือนที่แล้วครับเรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟังครับขอเข้าเรื่องเลยนะครับ  ผมเป็นคนชอบเที่ยวครับ คือไม่ค่อยอยู่กับบ้าน เลิกเรียนนี่เที่ยวอย่างเดียว มีเวลาว่างเมื่อไหร่เป็นเที่ยว พอมีวันหยุด ก็จะไปทริปต่างจังหวัดกับเพื่อนด้วยมอเตอร์ไซค์คู่ใจครับ.. มีอยู่วันหนึ่งเป็นวันหยุด รอบนี้ไม่ได้ออกต่างจังหวัด ผมนัดกับเพื่อนคนหนึ่งไปตกปูกันที่เดิม แถบชายทะเลบางขุนเทียนครับ ถนนแถวนั้นค่อนข้างเปลี่ยว ผมไปกันตั้งแต่บ่าย 3 ไปนั่งเตรียมของหย่อนปลาทูสดเล่น แล้วไม่รู้นึกยังไง วันนั้นดันนึกสนุก นั่งคุยเรื่องผีกัน 2 คน พร้อมกับตกปูไป คุยกันไปเพลินๆ จนลืมเวลา พอรู้ตัวอีกทีก็ดึกแล้วครับ ดึกกว่าทุกครั้งที่เคยมาเลย ผมกับเพื่อนรีบเก็บข้าวของเตรียมกลับกัน ทุกอย่างก็ปกติ แต่ที่ไม่ปกติคือบรรยากาศครับ ลมมันเย็นยะเยือกผิดปกติ ผมมองหน้ากันแบบระแวง ก่อนจะขี่รถกลับทางเดิม.. ปกติผมจะเป็นคนขี่รถเร็วครับ ยืนพื้นที่ 100 ตลอด

  สวัสดีครับชื่อวุฒิครับ มีประสบการณ์เกี่ยวกับผีมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง มีอยู่ช่วงหนึ่งผมออกจากงานเพราะมีเรื่องทะเลาะกับพนักงานด้วยกัน ก็เลยไปสมัครงานที่หนึ่ง ซึ่งได้ครับเขารับผมเข้าทำงานแต่มีข้อแม้ผมต้องไปฝึกงานที่ต่างจังหวัดเป็นเวลา 1 เดือน เรื่องเกิดขึ้นก็ตอนไปฝึกงานนี้แหละครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ อยากลองมาเล่าประสบการณ์สยองของตัวเองให้ฟังบ้างครับ ต้องขอเกริ่นก่อนว่า ผมเป็นคนที่เชื่อเรื่องผีอยู่แล้วครับ เนื่องจากผมมักจะเห็นอะไรพวกนี้อยู่เสมอ แต่ผมก็ไม่ได้กลัวอะไรนะ เห็นก็เห็น ก็เฉยๆ อาจจะเรียกว่าชินก็ได้ แต่ก็ไม่ได้ลบหลู่นะครับ เรื่องที่จะเล่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อต้นปี 2561 นี่เอง คือผมได้มีโอกาสเข้าทำงานที่ใหม่แถวๆ ดินแดง แต่ผมจะต้องไปฝึกงานที่จังหวัดอุบลราชธานีก่อนเป็นเวลา 1 เดือน ซึ่งผมก็ยินดีครับ.. ไปถึงที่นั่น เข้าที่พักเมื่อวันที่ 2 มกราคม ที่พักจะเป็นบ้านพนักงาน 2 ชั้น อยู่ด้านหลังคลังสินค้าของบริษัท ผมได้อยู่ชั้น 2 ห้อง 8 ซึ่งเป็นห้องในสุด ลึกสุด เข้าไปวันแรกคืนแรก

  สวัสดีครับชื่อสิงครับ มีประสบการณ์ตอนบวชเป็นพระอยู่ที่วัดแห่งหนึ่งมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องพวกผีปีศาจตอนแรกผมจะเป็นคนไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนี้สักเท่าไร พอจนได้บวชพระนี้แหละครับซึ่งเรื่องที่เจอมานี้ไม่ใช่ผมคนเดียวที่เจอ แต่มีเพื่อนในสมัยนั้นที่บวชเป็นพระด้วยกันก็เจอมาเหมือนกัน เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ หลังจากที่กลับมาจำวัดแล้ว 1 สัปดาห์ ในวันอาทิตย์ตอนเย็นหลังจากทำวัตรเสร็จ พระที่เป็นผู้ช่วยเจ้าอาวาสท่านบอกว่า ‘พรุ่งนี้ไม่ต้องไปบิณฑบาตรนะ มีกิจนิมนต์ไปบ้านหลังหนึ่ง เป็นงานศพ เขาสวดมาได้ 6 วันแล้ว วันพรุ่งนี้เป็นวันที่ 7’ วันรุ่งขึ้น ผมตื่นมาตี 4 หลังจากทำวัตรเสร็จเรียบร้อย ก็ขึ้นรถไปยังบ้านที่จัดงานศพ มีพระที่วัดไปทั้งหมด 5 รูป รวมผมกับเพื่อนด้วย.. พอไปถึงบ้าน ลักษณะเป็นบ้านไม้ตามต่างจังหวัดที่ยกใต้ถุนสูง ก็ขึ้นไปบนตัวบ้านเห็นโลงศพตั้งอยู่ และมีพวงหรีดตั้งไว้ พระก็ทยอยไปนั่งอยู่หน้าโลงเพื่อที่จะเตรียมทำการสวด แต่ระหว่างนั้น หลวงตาที่มาด้วยกันท่านอยากจะเข้าห้องน้ำซึ่งอยู่ข้างล่าง เลยต้องรอท่านก่อน ช่วงที่รอ ผมกับเพื่อนที่นั่งอยู่

  สวัสดีครับชื่อตี๋ครับ มีประสบการณ์ตอนที่ไม่สบายแล้วต้องนอนอยู่ที่โรงพยาบาลมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเอง เรื่องนี้มันเกิดขึ้นในห้องน้ำของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง ซึ่งผมจะเล่าให้ฟังว่าผมเจออะไรมา ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อสักประมาณ 2 ปีก่อน ผมได้เข้าโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแถวลาดกระบัง เนื่องจากผมเป็นไมเกรนหนักมากๆ ปวดหัวจนจะระเบิดออกมา หมอเลยบอกให้ผมนอนค้างเพื่อดูอาการสักคืน คืนนั้นเป็นคืนวันเพ็ญ พระจันทร์ส่องแสงสว่าง ถ้าจำไม่ผิดน่าจะตรงกับวันพระใหญ่ด้วย ผมได้นอนอยู่ห้องรวมแผนกอายุรกรรมชาย ชั้น 5 เตียงหมายเลข 26 ซึ่งอยู่ติดกับหน้าต่าง อีกข้างเป็นลุงคนหนึ่งนอนอยู่ แลดูอาการแย่ๆ มีสายอะไรเยอะแยะเต็มตัวไปหมด และนี่ถือเป็นครั้งแรกที่ผมนอนโรงพยาบาลด้วยครับ ผมปวดหัวจนหลับไปตั้งแต่หัวค่ำ และตื่นขึ้นมากลางดึกเพื่อจะไปเข้าห้องน้ำ มีนางพยาบาล 2-3 คนนั่งทำงานอยู่ใกล้ๆ ผมก็หันไปมอง ก่อนจะเดินตรงไปเข้าห้องน้ำ.. ผมเลือกเข้าไปนั่งห้องแรกครับ ทุกอย่างเงียบสงัดราวกับไม่มีใครอยู่เลย ผมนั่งเล่นมือถือไปสักพัก ก็ได้ยินเสียงคนเดินลากขาเข้ามา ค่อยๆ เดินมาเรื่อยๆ

  สวัสดีค่ะชื่อแตนค่ะ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเองมาฝากกันค่ะ เรื่องนี้เหมือนกับว่าสถานที่แห่งหนึ่งที่เกิดอุบัติเหตุมากโดยเกิดขึ้นซ้ำๆในจุดเดียวกันค่ะ ซึ่งดิฉันต้องมีอยู่เรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นสมัยเรายังอยู่ ม.3 ที่จังหวัดภูเก็ตค่ะ ตอนนั้นพ่อแม่เราเช่าบ้านอยู่ตรงสามแยกพอดี ซึ่งคนส่วนมากมักจะเรียกกันว่าทางสามแพร่ง เพราะเกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง วันเว้น 2 วันเลยก็ว่าได้.. บ้านเราจะอยู่ตรงกลางระหว่างแยกพอดี คือถ้ามีรถเบรกแตกเลี้ยวไม่ทัน ก็จะพุ่งตรงเข้าบ้านเราได้เลย บางคืนต้องตื่นกันกลางดึกเพราะเสียงโครมจากรถกระบะที่พลิกคว่ำก็มี คืนหนึ่ง เราก็นั่งรอรุ่นน้องที่จะมาเล่นกีต้าร์กันที่บ้านเรา โดยเรานั่งรออยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน แต่รอจน 4 ทุ่มก็แล้ว รุ่นน้องเขาก็ยังไม่มาสักที บ้านอื่นๆ ก็เข้าบ้านปิดไฟกันเงียบหมดแล้ว ไม่ค่อยมีใครเดินผ่านไปมา เราเลยตัดสินใจเดินเข้าบ้านไม่รอแล้ว.. แต่พอจะเดินเข้าบ้าน ก็มีผู้ชายฝรั่งคนหนึ่งเดินมาหยุดที่รั้วหน้าบ้านเราพอดี ไอ้เราก็นึกว่าจะมาถามทาง เลยเดินออกไปหาเผื่อจะช่วยอะไรเขาได้ (คือปกติจะมีนักท่องเที่

  สวัสดีค่ะชื่อแอร์ค่ะ มีประสบการณ์แบบหลอนๆตอนนั่งรถโดยสารมาฝากกันค่ะ แต่บอกก่อนว่ารถโดยสารที่นั่งนั้นก็คือ รถไฟ เกิดมาก็พึ่งจะเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้แหละค่ะมันเป็นเรื่องประหลาดๆอยู่นะเพราะบางคนเขาก็ไม่เคยเจอเหตุกาณ์เหมือนเราก็มี เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เหตุการณ์นี้ผ่านมาเป็นปีแล้ว แต่ก็ยังจำไม่ลืมเลยค่ะ วันนั้นเป็นวันที่เรากับแฟนจะต้องเดินทางกลับบ้านของแฟนที่ภาคใต้ โดยนั่งรถไฟตู้นอนเที่ยวกลางคืน แฟนเราจองตั๋วรถไฟไว้ ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเป็นตู้ที่ 3 จะอยู่ช่วงหัวขบวนเลย รถไฟออกเวลา 6 โมงเย็น พอเราขึ้นรถไฟหาที่นั่ง วางกระเป๋า ทำอะไรเสร็จ สักประมาณ 6 โมง 45 บริกรที่รับผิดชอบตู้นอนของตัวเอง ก็จะมาปูเตียงให้ สำหรับคนที่เคยขึ้นรถไฟตู้นอนคงจะพอนึกออก ว่ามันจะมีเตียงบน กับเตียงล่าง แล้วเวลานอนจะมีม่านปิดเตียงไว้ เวลาคนเดินผ่านไป-มาจะได้มองไม่เห็น พอปูที่นอนเสร็จ เราก็นั่งคุยเล่นกับแฟนที่เตียงล่างกันไปเรื่อย.. จนเวลาเกือบๆ จะเที่ยงคืน เราเริ่มรู้สึกง่วง เลยบอกแฟนว่า ‘ง่วงแล้ว..ขึ้นไปนอนก่อนนะ’ คือเรานอนเตียงบนค่ะ เราก็ขึ้นไปที่เตียงด้านบน แต่เราก็ยั

  สวัสดีค่ะชื่อพุดซาค่ะ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นในตอนดิฉันยังศึกษาเรียนพยาบาลอยู่ค่ะ เรื่องนี้ย้อนไปตอนประมาณ 14 ปี ที่แล้ว พูดถึงเหตุการณ์นี้เป็นประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตของฉันจริงๆ ซึ่งน่ากลัวมากสำหรับดิฉันค่ะ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยดีกว่าค่ะ เราเป็นนักศึกษาพยาบาลค่ะ สมัยเข้าเรียนปี 1 ที่มหาวิทยาลัยไม่มีหอพักใน ทางมหาวิทยาลัยเลยไปเช่าหอพักทั้งตึกไว้ให้นักศึกษาพยาบาลอยู่ อยู่ในซอยธัญบุรี ซึ่งในซอยนั้นมีหอพักเยอะมาก หอที่ว่านี้จะเก่าๆ ดูน่ากลัว มีประมาณ 7-8 ชั้น เราได้อยู่ชั้น 2 ห้อง 208 ข้างหลังหอมองไปจะมีบ้าน 2 ชั้นเรียงเป็นแถว เหมือนบ้านจัดสรร มีอยู่หลังหนึ่งระเบียงชั้น 2 ของเขาจะตรงกับระเบียงห้องของเราเลย ห่างกันประมาณ 3 เมตรเท่านั้น เป็นกลุ่มรุ่นพี่วิศวะ 4-5 คนเช่าอยู่.. ช่วงแรกที่มาอยู่ เราอยู่กับเพื่อนรูมเมทอีกคน ที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน ตอนนั้นพวกเรายังใหม่ ไม่ค่อยรู้จักใคร และพวกเราจะเข้านอนกันค่อนข้างดึก คืนแรกที่นอน เรากับเพื่อนได้ยินเสียงโทรศัพท์ห้องดัง ‘กริ๊งๆ’ แว่วมาประมาณก่อนเที่ยงคืน แล้วก็ได้ยินเสียงลากเก้าอี้ตาม ไ

  สวัสดีครับชื่อหนุ่มครับ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยเรียน ปวช. ช่วงนั้นปิดเทอมผมเลยกลับมาเที่ยวบ้านที่ต่างจังหวัดกับบรรดาญาติพี่น้องนี้แหละครับ เรื่องหลอนๆมันเกิดขึ้นตอนเดินทางนี้แหละครับจะถึงบ้านอยู่แล้วเจอจนได้ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อปี พศ. 2539 ตอนที่ผมเรียนอยู่ ปวช. ปี 1 พอสอบกลางภาคเสร็จ ช่วงเดือนตุลาคม ผมก็ได้กลับไปอยู่บ้านพ่อแม่ที่จังหวัดสมุทรปราการ ที่นั่นมีพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่สนิทกับครอบครัวผมมาก เป็นคนจังหวัดตาก กำลังจะพาครอบครัวกลับไปเยี่ยมบ้าน 1 สัปดาห์ แกเห็นผมว่างๆ อยู่ เลยชวนผมไปเที่ยวด้วย ผมเองไม่เคยไปเที่ยวภาคเหนือก็เลยตอบตกลง.. เราเดินทางไปโดยรถปิคอัพของพี่เขา พี่เขาเป็นคนขับ มีภรรยาแกนั่งหน้า และมีลูกชายชื่อ น้องบอย อายุประมาณ 4 ขวบนั่งแค็บหลังกับผม น้องบอยมีเป้ใบหนึ่งสะพายหลัง ในเป้มีหุ่นยนต์ และหนังสือการ์ตูน พวกเราเดินทางไปเรื่อย แวะปั๊ม จอดกินข้าวบ้าง จนถึงเวลา 6 โมงเย็น เหลืออีกไม่กี่กิโลเมตรจะถึงที่หมาย พี่เขาเกิดปวดท้องหนักขึ้นมา แต่แถวนั้นมันไ

  สวัสดีค่ะชื่อกิ๊กค่ะ มีเรื่องมาเล่าให้ฟังกันค่ะบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเองค่ะ หน้าที่ของดิฉันคือดิฉันจะไปรับแม่ทุกวันหลังแม่เลิกงาน แต่ช่วงนั้นแม่ดิฉันเลิกดึกมากเพราะแม่เข้าทำงานกะดึก ดิฉันก็เจอกับเรื่องประหลาดที่หน้าโรงงานที่แม่ทำงานอยู่นั้นเอง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นนานแล้ว แต่ยังจำฝังใจจนทุกวันนี้เลย เพราะว่ามันคือการเจอแบบซ้ำซ้อนในช่วงเวลาเดียวกันเลยค่ะ ปกติกิ๊กจะขับรถออกไปรับแม่กลับจากทำงานค่ะ แม่กิ๊กทำงานโรงงานแบบเข้ากะ มีกะเช้ากับกะบ่าย วันนั้นแม่กิ๊กเข้ากะบ่าย เลิกงานเที่ยงคืน กิ๊กก็ขับรถออกไปรับแม่ตามปกติ ขับรถไปบนถนนสุขุมวิทสายเก่า มุ่งหน้าไปทางคลองด่าน เวลาตอนนั้นก็เกือบจะเที่ยงคืนแล้ว กิ๊กขับรถมาจนจะถึงทางเข้านิคม ก็เห็นรถพ่วงคันหนึ่งกำลังจะเลี้ยวเข้าทางนิคม กิ๊กที่ขับตามมาก็ต้องตกใจ เพราะสังเกตเห็นมีมือคนอยู่ที่ตรงล้อหลังของรถพ่วง กำลังโบกมือสะบัดไปมา ตอนแรกก็คิดว่าตาฝาด เลยเปิดไฟสูงใส่ดู แต่เปล่าเลยค่ะ ตาไม่ได้ฝาด มือนั้นกำลังโบกไม้โบกมือให้ใหญ่ ด้วยความตกใจ กิ๊กเลยหักรถออ

  สวัสดีครับชื่อนัทครับ มีเรื่องเล่ามาเล่าให้ฟังกันครับแต่บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงๆที่เกิดขึ้นกับตัวผมเองเลยครับโดยช่วงนั้นตัวผมเองก็ยังเรียนหนังสืออยู่ แต่พอดีปิดเทอมผมเลยไปทำงานหารายได้พิเศษเพื่อช่วยพ่อแม่ ซึ่งผมไปทำงานอยู่ที่โรงงานแห่งหนึ่งเรื่องที่เกิดขึ้นก็เกิดขึ้นที่นี้แหละครับเด่วผมจะเล่าให้ฟังว่าผมเจอกับอะไรมา ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ก่อนอื่นต้องบอกก่อนว่างานอดิเรกผมเป็นหน่วยกู้ภัย เลยไม่ค่อยจะกลัวเรื่องอะไรแบบนี้เท่าไร และผมก็ไม่เคยเจอผีมาก่อนด้วยครับ จนเมื่อประมาณ 2 ปีที่แล้ว ผมได้ไปทำงานโรงงานแห่งหนึ่งแถวบ้าน อยู่ในจังหวัดชลบุรี แถวนั้นเขาเรียกกันว่าซอยห้วยสะพานครับ ผมไปทำช่วงปิดเทอม และเป็นครั้งแรกในชีวิตที่ผมต้องทำงานแบบเข้ากะกลางคืน ทำให้ตื่นเต้นนิดๆ ก่อนหน้านั้นมีพี่พนักงานที่เคยอยู่มาก่อนเล่าให้ฟังว่า ‘ที่นี่นะ.. วันดีคืนดีใครเดินออกมาเข้าห้องน้ำดึกๆ จะต้องเดินผ่านเครนยกของในโกดัง ถ้าใครเดินผ่านแล้วมองขึ้นไปบนเครน จะเจอผู้หญิงนั่งอยู่บนเครน..’ แต่ผมก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย จนผมเริ่มเข้ากะกลางคืนได้ 3-4 วันก็ปกติดีไม่มีอะไร จนมาถึงคืนที่ 5 ครับ คืนนั้นจำ

  สวัสดีครับชื่อท็อปครับ มีเรื่องเล่าหลอนๆมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเอง ซึ่งเรื่องที่ผมเจอมานี้ตั้งแต่เกิดมาก็พึ่งจะเคยเจอนี้แหละครับมันทำให้ผมรู้สึกกลัวๆอยู่เหมือนกัน เรื่องนี้เกิดขึ้นที่จังหวัดขอนแก่นซึ่งเป็นบ้านผมเอง เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เมื่อไม่กี่วันก่อนนี้ผมหยุดงานครับ คืนนั้น เพื่อนผมคนหนึ่งมันก็โทรมาชวนผมไปหาอะไรดื่มกัน ผมก็ตกลงไป โดยที่นัด ไอ้เอ็ม เพื่อนอีกคนหนึ่งให้ไปตามไปทีหลัง เพราะมันยังไม่เลิกงาน ผมกับเพื่อนคนแรกดื่มกินกันไปจนกระทั่งราวเที่ยงคืนได้ พนักงานร้านก็มาแจ้งว่าจะปิดร้านแล้ว ผมเลยโทรไปหาไอ้เอ็มบอกว่าไม่ต้องมาแล้ว ร้านจะปิด มันก็โอเคๆ แต่สักพัก มันโทรกลับมาหาผมบอกว่า ‘มารับกูกลับบ้านหน่อย ทำกุญแจรถหายว่ะ..’ ผมก็โอเค เตรียมตัวออกจากร้านไปรับมัน แล้วบอกเพื่อนอีกคนให้กลับก่อนเลย ผมก็ขี่มอเตอร์ไซค์ไปรับไอ้เอ็ม ผมตอนนั้นสาบานได้เลยว่าไม่ได้เมา เพราะดื่มไปแค่ 2 แก้ว นั่งกินข้าวคุยกันซะส่วนใหญ่.. จนขี่มาถึงหน้าหมู่บ้านของไอ้เอ็ม มันจะมีป้อมยามเหมือนหมู่บ้านทั่วไป ที่มีอะไร

  สวัสดีครับชื่อฟิมครับ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นในกลุ่มเพื่อนของผมเอง บอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผมซึ่งเป็นผู้หญิงคนหนึ่งในกลุ่มเรา โดยขณะที่เกิดเรื่องขึ้นนั้นผมเองก็อยู่ในเหตุการณ์ตลอด เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟังครับ ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ คุณเคยมีเพื่อนสนิทในกลุ่มที่มีสัมผัสพิเศษแรงๆ สามารถมองเห็นสิ่งลี้ลับได้ไหมครับ? ถ้ามี แล้วเขาบอกเขาเตือนอะไร ฟังเอาไว้บ้างก็ดีครับ.. เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มผม สมัยที่เรียนอยู่ ปวช. ปี 1 เพื่อนผมคนนี้มีชื่อว่า นก ครับ เป็นคนบุคลิกห้าวๆ คล้ายผู้ชาย แต่รูปร่างหน้าตาน่ารัก คือถ้าแต่งหญิงหวานๆ จะสวยมากเลย นกจะเป็นคนทักนู่นทักนี่แปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง มีครั้งหนึ่ง นั่งกินขนมกันอยู่ที่โต๊ะหินอ่อนตอนเช้าก่อนเข้าเรียน มีเพื่อนผู้ชายอยู่คนละห้องกับพวกผม ใส่ชุด รด. มาเลย เดินมาคุยกับไอ้พันที่นั่งตรงข้ามผม ไอ้พันบอกว่าเป็นเพื่อนที่อยู่ใกล้ๆ บ้านมัน เป็นคนชอบชุด รด. มาก บอกเท่ห์ดี ระหว่างที่เพื่อนคนนั้นคุยกับไอ้พัน อยู่ๆ นกก็พูดขึ้นมาว่า ‘ใส่แล้วหล่อดีนะ! แต่คงจะได้ใส่เป็นครั้งสุดท้ายแล้วล่ะ..’ พวกผมได้ย

  สวัสดีค่ะชื่อหมีค่ะ มีเรื่องเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นจริงกับตัวดิฉันเองมาเล่าให้ฟังกันค่ะ บอกก่อนว่าเรื่องนี้จะดูแปลกๆหน่อย แต่ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อมันเป็นอะไรที่บอกไม่ถูกเหมือนกันค่ะ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เหตุการณ์ที่จะเล่านี้เกิดกับอายเองเลยค่ะ อาจจะฟังดูแปลกดูเหลือเชื่อ โดยจะแบ่งเป็น 3 ช่วงเวลาที่ต่างกัน มาในรูปแบบของความฝันล้วนๆ ไม่มีตัวตน แต่อายสัมผัส และจำมันได้ดี เพราะมันเกือบจะพรากชีวิตของอายไปจากครอบครัวเลยทีเดียว ครั้งแรกคือตอนอายจะจบ ม.3 ย้อนไปก็ราวๆ 6 ปีที่แล้ว และนี่คือจุดเริ่มต้นค่ะ คืนก่อนวันปัจฉิม อายฝันว่าอายขี่จักรยานเข้าไปในป่า ขี่เข้าไปเรื่อยๆ ไปพบลานโล่งๆ กว้างๆ มีบ้านทรงไทยหลายหลังมาก สวยๆ ทั้งนั้น ผู้คนที่นั่นดูมีความสุข ยิ้มแย้ม และคุยกันเสียงเซงแซ่ แต่อายจับใจความไม่ได้ จนอายไปเจอบ้านทรงไทยหลังหนึ่ง ที่หลังใหญ่กว่าทุกๆ หลัง ทันใดนั้น ก็มีคนแก่ชายหญิง และเด็ก กวักมือเรียกอาย พูดว่า ‘ขึ้นมาสิ มาเล่นด้วยกัน..’ ในฝันอายก็ขึ้นไปนะ ขึ้นไปทำไมก็ไม่รู้ตัวเองเหมือนกัน จนเกือบถึงบันไดขั้นสุดท้าย และตอนนั้นเอง ก็มีเสียง

  สวัสดีครับชื่อวายุครับ มีประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเองมาเล่าให้ฟังกันครับ บอกก่อนว่าผมเป็นคนสุโขทัยบ้านเฮาเองครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นในสมัยผมยังเด็กๆอยู่เลยครับ ช่วงนั้นผมยังเด็กมากชอบไปเล่นอยู่ตามใต้ต้นไม้ เรื่องเกิดขึ้นตรงต้นไม้นี้แหละครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวผมเมื่อตอนอายุประมาณ 10 ขวบเท่านั้น บ้านผมอยู่จังหวัดสุโขทัยครับ ในอำเภอที่ผมอยู่นั้น ส่วนมากจะทำสวนผลไม้กันเป็นส่วนใหญ่ เช่นสวนมะม่วง สวนกล้วย สวนละมุด เป็นต้น อาจจะมีปลูกต้นไม้อื่นแซมเพิ่มในสวนบ้าง เช่นมะปราง กระท้อน ขนุน มะพร้าว อะไรประมาณนี้ และเรื่องมันก็เกิดขึ้นในสวนผลไม้นั่นล่ะครับ ช่วงนั้นเป็นช่วงปลายฝนต้นหนาว น้ำค้างเริ่มลงมาบ้างแล้ว ซึ่งน้ำค้างนั้นเป็นอาหารชั้นดีของเหล่าจิ้งหรีด ซึ่งในสวนผลไม้จะมีจิ้งหรีดอยู่เป็นจำนวนมาก และเจ้าจิ้งหรีดนี่ล่ะ เป็นอาหารโปรดของผมเลยทีเดียว คืนนั้น เสียงจิ้งหรีดร้องระงมดังไปทั่วทั้งสวนเลย มันชวนให้น่าออกไปจับยิ่งนัก ผมเลยชวนอาเขยออกไปจับจิ้งหรีดกัน วิธีการจับก็ไม่ยากเท่าไร แต่ถ้าคนไม่เคยก

  สวัสดีค่ะชื่อสีดาค่ะ มีเรื่องเล่าของน้องสาวมาฝากกันค่ะบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับน้องสาวเราซึ่งตัวดิฉันเองก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย มีอยู่วันหนึ่งเราได้ไปงานศพพ่อของน้องที่ทำงานคนหนึ่ง เรื่องเกิดขึ้นที่นี้แหละค่ะ น้องสาวดิฉันจะเจอกับอะไรเด่วดิฉันจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวเราค่ะ เกิดขึ้นเมื่อตอนน้องสาวเราอายุ 25 ปี เข้าเบญจเพส ช่วงนั้นมีคุณยายที่รู้จักทักน้องเราว่าอย่าไปงานศพ ถ้าเลี่ยงได้ให้เลี่ยง ทำบุญให้เยอะ ซึ่งน้องก็ทำตามมาตลอด จนผ่านไป 3-4 เดือน มีวันหนึ่งพ่อของ น้องเอ ซึ่งเป็นน้องที่ทำงานด้วยกันเสีย ด้วยความที่สนิทกัน ยังไงน้องเราก็ต้องไปงานศพค่ะ ก็รอเลิกงานไปพร้อมกับเพื่อนที่ทำงานคนอื่นๆ พอไปถึงงานศพ เจอน้องเอก็เข้าไปปลอบกันตามปกติ ตอนนั้นพระใกล้สวดแล้ว แต่ในงานมีคนไม่กี่คน เข้าใจว่าน่าจะมีแค่ญาติๆ เอพาน้องสาวเรากับเพื่อนๆ ที่ทำงานไปจุดธูปไหว้พ่อ น้องเล่าว่าตอนไหว้อยู่ได้กลิ่นเหมือนอับๆ ชื้นๆ แตะจมูกอย่างชัดเจน แต่เหมือนทุกคนจะไม่ได้กลิ่น ก็เลยไม่ได้พูดอะไร.. แต่มาเห็นก็ตอนพระเริ่มสวดนี่ล่ะค่ะ น้องเรามองไปที่ที่เอนั่งแ

สวัสดีครับชื่อแอลครับ มีเรื่องเล่าประสบการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวกระผมเองมาฝากกันครับ คุณเชื่อเรื่องเจ้ากรรมนายเวรกันหรือเปล่าครับ ผมมีเรื่องอยู่เรื่องหนึ่งที่ผมกำลังจะเล่าให้ฟังนี้และครับ ผมไม่แน่ใจว่าเขาเป็นใครหรือเป็นเจ้ากรรมนายเวรของผมหรือเขาเป็นอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ เรื่องราวจะเป็นอย่างไรเด่วผมจะเล่าให้ฟัง ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ  เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อ 2-3 ปีที่ผ่านมานี้เองครับ ตัวผมทำงานอยู่ที่โรงงานเก่าแก่แห่งหนึ่งในจังหวัดเพชรบุรี เป็นโรงงานเก่าแก่ครับ เช้าวันหนึ่งช่วงก่อนเข้าพรรษา ขณะที่ผมขี่รถมอเตอร์ไซค์ไปทำงานตามปกติ อยู่ๆ ก็มีความรู้สึกว่ารถผมเร่งไม่ค่อยขึ้นเหมือนเคย ตอนนั้นผมก็คิดว่ารถผมคงมีปัญหาที่เครื่องยนต์ ก็ไม่ได้คิดอะไร ผมไปถึงที่ทำงาน และเข้างานตามปกติ แต่ตอนทำงานผมมีความรู้สึกปวดเมื่อยที่หัวไหล่ทั้งสองข้างอย่างมาก ตอนเวลา 11 โมง ผมเลยขออนุญาตหัวหน้าไปพักก่อนเวลา หัวหน้าเลยให้ไปนอนที่หอพักพนักงาน ซึ่งผมขอเอาไว้ห้องหนึ่งเผื่อเวลาฝนตก หรือทำโอทีดึก จะได้นอนพัก ผมเข้าห้องไปก็นอนหลับเลยครับ แล้วก็เริ่มฝัน ในความฝันของผมมันสะเปะสะปะ แต่ในเรื่องราวจะมีผู้ชายหน

  สวัสดีค่ะ มีประสบการณ์หลอนๆมาเล่าให้ฟังกันค่ะบอกก่อนว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับตัวดิฉันเอง ซึ่งช่วงนั้นเราเรียนมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งแถวย่านดินแดงค่ะ เรื่องนี้บอกได้เลยว่าไม่เคยเจออะไรแบบนี้ในชีวิตมาก่อนเลย มันน่ากลัวมากเรื่องราวเป็นอย่างไรเด่วจะเล่าให้ฟังค่ะ ขอเข้าเรื่องเลยนะค่ะ เหตุเกิดในคืนหนึ่ง ตุ๊ดนี่ก็มานอนตามปกติ ขออธิบายภาพห้องเราก่อน เปิดประตูเข้ามาจะเจอห้องน้ำอยู่ขวามือ ตู้เสื้อผ้าอยู่ซ้ายมือ เตียงนอนวางติดกับห้องน้ำ เราจะนอนหันหัวมาทางเดิน และ เอาเท้าชี้ไปที่ผนังห้อง.. ในระหว่างที่หลับกันนั้น อยู่ๆ เพื่อนตุ๊ดก็ลุกเดินออกไปจากห้องโดยไม่บอกห่าเหวอะไรอีคนที่นอนอยู่ด้วยเลย เราก็แบบเข้าใจว่านางจะไปนอนห้องผู้ละมั้ง เลยไม่ได้สนใจอะไร ก็หลับต่อ.. หลังจากนอนต่อได้สักพักนึง เราก็รู้สึกถึงนิ้วมือ และเล็บยาวๆ ยาวมากๆ มาลูบๆ ตรงข้อเท้าแล้วดึงเบาๆ นี่ก็เดาเบาๆ ว่าคงจะผ้าห่มตัวเองพันขา เลยกระตุกเท้าแล้วนอนต่อ หลับไปอีกสัก 10 นาทีได้ ทีนี้มาอีกรอบ แต่คราวนี้ เหมือนเอาเล็บลากที่ข้อเท้าเราแรงกว่าเดิม และดึงขาแรงกว่าเดิม จนแบบ เอาล่ะ ไม่ใช่ผ้าห่มละ งานนี้ผีแน่นอน! เ