หายไปในพริบตา




คืนนั้น เวลาประมาณ 4 ทุ่ม เรากำลังขี่มอเตอร์ไซค์กลับบ้าน บนเส้นทางหลวงริมโขงแห่งหนึ่งในอำเภอเมืองบึงกาฬค่ะ พอถึงช่วงหนึ่งที่สองข้างทางมีแต่ป่า และเสาไฟถนนห่างๆ เราเห็นมีมอเตอร์ไซค์คันหนึ่งวิ่งแซงหน้าเราไป เป็นวัยรุ่นหญิง 2 คน ใส่กางเกงยีนส์ขายาว กับเสื้อยีนส์แขนยาวทั้งคู่ ลักษณะผมสั้นน่าจะเป็นเด็กมัธยมต้น
สักพักมอเตอร์ไซค์คันนั้นก็หักเลี้ยวกลับรถอย่างกระทันหัน โดยไม่ได้เปิดไฟเลี้ยวเลย ไอ้เราก็ตกใจเลยขับชะลอดู พอรถคันนั้นสวนทางผ่านเราไป เราก็มองตามผ่านกระจกทันที แต่ไม่มีอะไรเลย.. เราตกใจเลยจอดรถแล้วหันไปมองตาม แต่ถนนกลับโล่ง ว่างเปล่า.. ไม่มีอะไรเลย!? ทั้งที่ถนนเป็นทางตรง และสองข้างทางก็เป็นป่า ไม่มีทางเลี้ยวใดๆ แน่ๆ
สรุปคือเราทำงานหนักจนหลอนไปเอง หรือเราโดนเข้าแล้วจริงๆ ใช่ไหม? แต่เราก็ไม่อยากจะไปสืบหาว่า ถนนเส้นนั้นเคยเกิดเหตุอะไรมาบ้าง
Story by คุณ Princerah Finnaly

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

八尺様 (ฮาชิชาคุซามะ) ตำนานพื้นบ้านหญิงร่างสูง

เสียงฮัมเพลง ในห้องน้ำที่ทำงาน

ย้อนอดีตรายการผี ในความทรงจำผู้ใหญ่ ที่ต้องเคยดูในวัยเด็ก