สยองขวัญโดนสิงใต้ต้นโพธิ์



สยองขวัญโดนสิงใต้ต้นโพธิ์

ย้อนไปเมื่อประมาณ14ปีก่อนตอนนั้น ผมอายุได้ประมาณ8-9ปี
บ้านผมอยู่แถวชนบทมีไฟฟ้าเป็นบางหลัง ส่วนบ้านผมก็มาๆดับๆ

เรื่องมีอยู่ว่าในคืนนึงผมและเด็กๆแถวบ้าน มาเล่นตำรวจจับผู้ร้ายกัน
สมัยนั้นไม่มีมือถือหรือคอมใช้เหมือนทุกวันนี้ เราเลยมักรวมกลุ่มกันเล่น
ตามท้องถนนตามหมู่บ้านส่วนมากก็เล่นวิ่งไล่จับบ้างอะไรบ้าง

คิดแล้วมันก็สนุกดีนะถ้าเทียบกับตอนนี้ เพราะเหมือนเราไม่สนิทกัน
เท่าเมื่อก่อน สมัยนี้ต่างคนต่างก้มหน้าก้มตามองจออย่างเดียว
เอาละเข้าเรื่องๆนอกเรื่องเยอะละเรื่องมีอยู่ว่าคืนนึงในคืนธรรมดาๆ

ผมกับเพื่อนๆก็รวมกลุ่มกันเล่นตำรวจจับผู้ร้าย ฝ่ายผมเล่นเป็นผู้ร้าย
ส่วนอีกกลุ่มเล่นเป็นตำรวจ เรื่องเกิดขึ้นในตอนที่ฝ่ายผมโดนจับหมดแล้ว
เหลือแต่ผมคนเดียวแล้วทีนี้ ผมก็โดนไล่จับจนต้องวิ่งหนีไปเรื่อยๆ

แล้วผมก็เพลอวิ่งไปนอกหมู่บ้าน ปกตินอกหมู่บ้านจะมีไฟส่องทางอยู่
แต่ในคืนนั้นมันมืดมากแล้วมีต้นโพธิ์ต้นใหญ่อยู่ท้ายซอ
พอผมวิ่งไปถึงหน้าต้นโพธิ์ผมก็จำอะไรไม่ได้อีกเลย

รู้ตัวอีกทีก็ร้องไห้ด้วยมีเพื่อนๆร่วมสิบคนจับตัวผมไว้และในตอนนั้น
ผมเห็นสีหน้าของเพื่อนผมแต่ละคน เหมือนจะกลัวผมไม่มีใครกล้าเข้าใกล้
แล้วมีผู้ใหญ่คนนึงมาบอกผมให้กินน้ำเยอะๆ แล้วกลับบ้านไป

แต่ผมก็ไม่ได้กลับ ไปดูหนังที่บ้านผู้ดีหลังหนึ่งเพราะหมู่บ้านผมค่อนข้างยากจน
ไม่ค่อยมีทีวีดูกัน เลยชอบไปรวมกลุ่มกันไปดูหนังกันที่บ้านหลังนั้น
แต่คืนนั้นต่างออกไปทั้งๆทีทุกวันเราสนิทกัน แต่ในคืนนั้นทุกคนกลับกลัวผมเฉยเลย

ผมเลยกลับบ้านแล้วเข้านอน พอเช้าวันต่อมาผมก็ถามเรื่องที่เกิดขึ้นกับเพื่อน
แล้วเพื่อนเล่าว่า ในตอนที่ผมวิ่งไปถึงหน้าต้นโพธิ์ผมก็ดูเปลี่ยนไปตาผมแดงก่ำ
ผมยาวเล็บยาวแล้ววิ่งไล่จะไปกัดเพื่อนผม ที่วิ่งตามมาจนทุกคนกลัว

สุดท้ายต้องให้พวกตัวโต มาล๊อคตัวผมไว้นับสิบคน แต่ล๊อคผมไม่อยู่ทั้งๆที่ตอนนั้น
ผมตัวเล็กกว่าเพื่อน ครั้งแรกเอาไม่อยู่เลยลองใหม่ครั้งที่สองคราวนี้ผมสงบลงนิดนึง
แต่ก็ยังดิ้นแล้วเพื่อนผมคนนึง เลยไปเอาขวดโค๊กพลาสติกมาตีที่หัวสามที

ผมจึงร้องไห้โฮ ออกมาแล้วเพื่อนผมก็ถามผมว่าทำไมถึงวิ่งไปทางนั้น
ผมเลยตอบไปว่า เพราะเพื่อนๆในทีมร้องให้ช่วยบวกกับมีคนไล่ตาม!!

แต่เพื่อนผมดันบอกผมว่าในคืนนั้น ไม่มีใครร้องให้ช่วยเลยมีแต่เรียกให้กลับมา
เพราะจะเล่นตาใหม่เพราะมีคนมาเพิ่มจะได้เริ่มเล่นเกมใหม่ พอได้ยินแบบนั้น
ผมก็อึ้งพูดไม่ออกเลย หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้น
ผมมักได้ยินเสียงของคนอื่นทั้งๆที่่อาจไม่มีตัวตน


https://mm88.bet/

ความคิดเห็น

โพสต์ยอดนิยมจากบล็อกนี้

八尺様 (ฮาชิชาคุซามะ) ตำนานพื้นบ้านหญิงร่างสูง

เสียงฮัมเพลง ในห้องน้ำที่ทำงาน

ย้อนอดีตรายการผี ในความทรงจำผู้ใหญ่ ที่ต้องเคยดูในวัยเด็ก