“ห้อง407” โรงแรมหลอนแถวพัทยา

เริ่มเรื่องเลยนะคะ…ช่วงเดือนตุลาคม เราต้องเข้าฟังการการประชุมวิชาการ
เครือข่ายวิศวกรรมเครื่องกลแห่งประเทศไทยวันที่ 16-18 ตุลาคม 2556
แต่ไม่ได้นำเสนอบทความนะคะ ไปเอาข้อมูลการทำงานวิจัยค่ะ และงานนี้
จัดขึ้นที่โรงแรมดุสิตธานีพัทยา (อันนี้ขอเอ่ยชื่อนะคะ เพราะไม่ใช่โรงแรมที่เกิดเหตุ)
ตอนแรกดีใจมาก…ว่าภาควิชาต้องพาไปพักโรงแรมนี้ แต่แล้วก็ต้องสิ้นหวัง
เมื่อเราต้องไปพักโรงแรมอื่นที่อยู่ใกล้ๆ พวกเราทั้ง 24 คนพร้อมเดินทางไปพัทยา
ด้วยรถตู้แต่แยก 2คันค่ะ 13คนแรกไปคันที่หนึ่ง ส่วนเรานั่งคันที่สองกับสมาชิกอีก 10 ท่าน

เดินทางถึงโรงแรมประมาณ 4ทุ่มค่ะ ตอนเข้ามาข้างในเราก็ยกมือไหว้ศาลพระภูมิ
หน้าโรงแรมเพื่อขอให้ท่านดูแลปกปักรักษาและในช่วงนั้นประเทศไทยเรามีพายุเข้า
ฝนตก ฟ้าผ่า ไฟดับ บิวท์มากอ่ะบรรยากาศ โรงแรมเข้าไปจากซอยถนนใหญ่ประมาณ
1 กิโลกว่าๆค่ะ ลักษณะโรงแรมเป็นตึกคล้ายๆอพาร์ทเม้นท์ มีสระว่ายน้ำข้างหลัง
ลิฟท์ที่ขึ้นไปก็แคบๆ เข้าได้ไม่เกิน 4คนค่ะ เมื่อถึงชั้น 4 สิ่งที่พบเห็นระหว่างทางคือ
น้ำฝนที่สาดเข้ามา เจิ่งนองไปหมด ไฟกระพริบๆ ตกๆ ดับๆ โอ้โห้…บิวท์เข้าไปอีก

เราได้พักกับพี่ผู้หญิงคนหนึ่งค่ะเป็นหนึ่งในอีกทีมที่ต้องนำเสนอผลงาน ซึ่งห้องต้นเรื่องคือ
ห้อง “407” เราเป็นคนไขกุญแจเข้าไปในห้อง แวบแรกที่เข้าไป ในใจก็คิดว่า
“คืนนี้ตรูเจอแน่ๆ” 5555555 แต่เราไม่ได้บอกพี่เขานะคะ วางของไรเสร็จ จัดห้องเสร็จ
เดินเช็คโน่นนี่นั่นเสร็จ ก็อาบน้ำต่อเลยค่ะ ง่วงนอนมาก เพลียสุดๆ เพราะเดินทางมาทั้งวัน
ลืมบอกไปค่ะ ห้องนี้เป็นเตียงเดี่ยว เพราะฉะนั้นเรากับพี่ต้องนอนเตียงเดียวกัน
แต่พระเจ้าช่วย…ประมาณเที่ยงคืนกว่าๆ พี่ผญ.คนนั้นบอกว่า
“เดี่ยวพี่ขอไปซ้อมนำเสนอผลงานพรุ่งนี้กับเพื่อนอีกห้องก่อนนะ” แล้วนางก็จากเราไป
ปล่อยให้เราอยู่ห้องเจ้าปัญหานั้นคนเดียวเปลี่ยวสุดๆ ไอ้เราก็คิดว่า
“หึหึ เอาอีกและ ทิ้งตรูซะแล้ว” คือบอกตรงๆค่ะ…คืนนั้นกลัวมาก ไม่รู้เพราะอะไร
ก็เลยลดความกลัวลงด้วยการเปิดทีวีดังๆนอน แข่งกับเสียงแอร์ในห้องที่ดังราวกับโรงน้ำแข็ง
และเปิดไฟทุกหลอดในห้อง ก่อนที่จะสวดมนต์ไหว้พระแผ่ส่วนกุศล
ซักพักด้วยความง่วงเราผลอยหลับไป…

https://mm88.bet/